Bompa

Deze vakantieherrinerging was niet zo een goede. Ik had een goede vakantie achter de rug. En had goede voornemens genomen, voor laatste schooljaar hopelijk goed te eindigen.

Ik kwam op een dag thuis. En ik kreeg te horen, dat men bompa, in de 60 jaar oud en hart en longpatiënt, gevallen was. Hij was aan zijn caravanne bezig, toen hij plots van zijn ladder achterover viel op een een ijzere plaat. Van die ijzere plaat viel hij ook nog is af met zijn zijkant op een paal.

Hij stelde ons gerust dat het allemaal wel inorde zou komen en ons geen zorgen moesten maken. Dus alhoewel viel het nog mee. Die dag nog, krijgen we telefoon om half 1 's nachts. Ik was de enigste die nog wakker was en kreeg te horen, dat hij in het ziekenhuis was beland en dat hij waarschijnlijk een gebroken rib heeft en dat ze mij bomma dan bij het ziekenhuis kosten gaan afhalen om naar huis te doen. Dus was ik maar snel mijn ouders gaan wakker maken en ze waren weg.

De avond erna, werd mijn bompa ontslagen uit het ziekenhuis. Hij had 1 gebroken rib, de rest gekneusd. Hij was blij, want hij had uren zitten zagen om het ziekenhuis te verlaten. De dag die daar opvolgende had ik hem eens gezien. Het was te zien dat het hem nog niet goed ging en hij had een blauwe plek, die meer zwart is dan blauw.

De donderdag die erop volgende, werd er weer getelefoneerd naar ons thuis, om te zeggen dat bompa terug naar het ziekenhuis moet en zo snel mogelijk. Mijn ouders hadden hem dan daar heen gebracht en waren gebleven tot dat de uitslagen en dergelijke, bekend waren.

Ik was die avond nog weggeweest, dus de dag erna wist ik pas de uitslag. Doordat hij niet genoeg kost inademen, dat natuurlijk door de pijn kwam, heeft hij een longonsteking opgedaan. Hij krijgt dit wel wat meer en is elke keer levensbedreigend. Maar gelukkig voor de zoveelste keer waren ze erop tijd bij. En is hij zonet een week geleden terug ontslagen uit het ziekenhuis en verbetert hij stilletjes aan. Maar de pijn zal hij nog lang voelen en men vakantie had beter mogen eindigen.

Bobbejaanland

Was 7 Juli, mijn vriendin, was die dag jarig. En had met men ouders afgesproken voor de week na haar verjaardag eens met haar naar een pretprak te gaan. Omdat ze dit bijna nog nooit had gedaan, wegens een ziekte van haar mama. Die ziekte is Reuma, waardoor ze geen lange afstanden kan wandelen en uitstapjes zoals deze bijna onmogelijk zijn.

Het was de dag dat we vertrokken. Iedereen vroeg uit de nesten om alles gereed te maken van eten en dergelijke. Tegen 8 uur haar opgepikt en we waren vertrokken.

Eenmaal we waren aangekomen, duurde het nog ongeveer een halfuur tegen dat het park opende. Toen we werden binnengelaten moesten we nog wachten aan een poort voor naar de atracties. Toen we daar stonden te wachten, begon de eerste miserie. Het begon rustig te regenen en daarna viel het met bakken eruit. Maar dat hield ons niet tegen om van deze dag te genieten.

Omdat mijn vriendin nog maar 1 keer naar een pretpark was geweest, toen ze klein was. Was ze niet veel gewoon van achtbanen en dergelijke. Dus begonnen we met de rustige atracties en zo bouwde we dit op tot de hevige atracties. Na de eerste achtbanen te doen, gingen we over naar "de Bobby Express". Net toen we aan de beurt waren, begon het pijpenstelen te regenen. Dus werden we niet een beetje nat, maar kledder kledder nat. En omdat we zo nat waren kwam ik op het idee om in de "Banana Splash" te gaan. Je kan dit een kinder atractie noemen, maar je amusseert zich daar rot en je komt er zo nat als iets uit.

De dag begon op zijn einde te lopen, dus werd het tijd voor de laatste hevige atracties onder andere de "Sledge Hammer" en "de Typhoon". We begonnen met de "Sledge Hammer", het is een soort van slagschip in de vorm van een hamer, waar men in een ronde zit en heen en weer gaat. Natuurlijk omdat mijn vriendin geen ervaring met atracties, zat bij haar de schrik erin. Maar na één keer erin te gaan, wou ze natuurlijk een tweede keer.

Daarna gingen we over naar de "Typhoon". De achtbaan die ongeveer 3 keer overkop ging. Toen we erin zaten, was het enigste wat mijn vriendin deed, haar ogen dicht doen en "Fuck you" roepen. Maar dit wou ze spijtig geen 2 keer doen. En dan was de geslaagde dag om.

Vissen en pokeren

Het was halverwege de vakantie en er werd weer afgesproken om nog eens te gaan vissen, pokeren en snookeren. Dit maal zonder Jens.

Zoals vorige keer vertrek ik tegen half 1 naar Bram en waren we tegen 1 uur bij Sam. Ook deze keer namen we de visstokken in de hand en gingen we naar de vaart voor een nieuw avontuur.

We kwamen er dan aan en keken eerst of onze beste vriend de waterschildpad er in de buurt was. Maar tot ons spijt was die er niet meer. Dus begonnen we maar met een gerust hart te vissen. De vangst sloeg deze keer toch wel tegen. Op het einde hadden we amper de 10 vissen gehaald.

Toen we nog eens van plaats veranderde, zag Sam een goudvis zwemmen. Die er normaal niet thuishoorde. Dus werd de jacht geopend op de goudvis. De winnaar van hem te vangen was Sam (weeral). Deze hadden we dan maar gefotograveerd, waar spijtig genoeg de foto's niet meer beschikbaar waren. Deze hebben we dan maar terug gezet en verder gevist. Na een half uur, zaten we langs de kant aan onze vertrouwelijke bunker nog te vissen. Ineens kwam de goudvis, die we gevangen hadden, aangezwommen en sprong aan land, omdat een andere vis achter hem jaagde.

Dan gingen we naar onze vertrouwelijke frituur, die spijtig genoeg gesloten was. Dus na wat zoeken hadden we onze frituur gevonden om te eten. Na alles op te eten en het gezaag van de mevrouw in de frituur aan te horen. Vertrokken we naar de "Snookerhall" om weeral te verliezen van Sam.

Tegen de avond, gingen wij vissen aan het kanaal nu. Daar vissen we tot middernacht op de paling. Deze vangst viel ook tegen, we hadden maar één kleine paling gevangen. Onder het vissen hebben we mens-erg-je-niet gespeeld, tot dat het donker werd. Dan wouden we maar vroeger doorgaan en hebben we het laatste uur ons maar geamusseerd door met de grote zaklamp op mensen en boten te schijnen. Tot dat er een grootte soort van ferry voorbij vaarde. Men kon op die boot slapen, eten en dergelijke. Dus begon ik, Sam en Bram te roepen, te schijnen met de zaklamp. Tot dat we opmerkte dat iemand zich aan het omkleden was in haar slaapkamer. Dus dit was natuurlijk lachen. Dit is ook gefilmd geweest, maar spijtig genoeg door het wisselen van gsm's ook niet meer beschikbaar.

Dan om de avond af te sluiten, zijn we naar Sam thuis gegaan. Daar nog even gepokerd en dan gaan slapen in zijn tuin. De morgen erna opgestaan, maar dit keer zonder stift op mijn gezicht.

Vissen en korte nacht.

De vakantie was juist begonnen en het weer was zoals vele keren warm en droog. Begin in de week werd er afgesproken om in die week te gaan vissen met Sam (van de klas) en een oudere klas genoot Bram om te gaan vissen, eten en snookeren. Daarna zouden we naar Jens gaan om een vrij korte nacht meetemaken.

Het was vrijdag. Eens opgestaan pak ik mijn rugzak in. Ik neem kopkussen mee, maar voor de slaapzak was geen plaats. Maar dat was geen probleem omdat het warm en er waarschijnlijk toch niet geslapen zou worden.
Tegen 10 voor half 1 vertrek ik eerst naar Bram, die maar paar straten verder woont. Om daarna richting Putte naar Sam te fietsen. Tegen ongeveer 1 uur komen we aan bij Sam zijn huis.
Eens zakken achtergelaten en visgrief in de hand, vertrekken we naar de vaart, die door Putte loopt en onze vaste visplek is.

Half uur later staan we aan de vaart. We dalen aan een opening naast een pad af naar beneden.

Maken alles klaar en beginnen met onze wedstrijd om ter meeste vangen. Na een paar minuten was er al beet. Één na één hebben we beet. Paar uurtjes hebben we toch al redelijk zo een 30 vissen gevangen, wat redelijk veel is. Maar toen kwam onze beste vangst van de hele dag.

We werden al heel de dag geterorriseerd door een waterschildpad., toen had de schildpad de aas voor de vis ingeslikt. En hadden we dus een schildpad aan de haak. We vonden er niets beter op om de schildpad optehalen en zo de haak te verwijderen, zodat we niet de haak en dergelijke kwijt waren. Met gsm filmend in de hand, film ik hoe Sam de schildpad probeer naar de kant optehalen. Dit was bijna gelukt tot dat de lijn afbrak en de schildpad verdween. Even van plaats verwisseld en nog wat verder gevist. Enzo hadden we een persoonlijk record gevist. We hadden er ongeveer 35 gevangen.

Na het visgrief bij Sam thuis aftezetten, vertrekken de 3 musketiers naar de frituur om daarna naar de snookerhall bij de spar in Putte te gaan. Na daar even te spelen en te verliezen van Sam. Wordt het tijd om alles op de fietsen te laden en alles mee te nemen. Na de luchtmatrassen op de fietsen te leggen omdat Jens zo slim was om iedereen bij hem te laten slapen, maar geen luchtmatrassen te hebben. Eens vertrokken valt er al een luchtmatras van mijn fiets en ligt Sam al bijna op de grond.

Na een eindje rijden eindelijk bij Jens gekomen en kan onze lange pokeravond beginnen.
Het pokeren heeft zo tot ongeveer middernacht doorgegaan, toen werd het koud en al wat saai. Dus zijn we gaan Wiiën tot we dat beu werden. Dus dachten ik en Bram dat het wel welletjes was en wouden toch nog eens een oog dicht doen. Maar we hebben dan maar drie kwartiers kunnen slapen. Omdat Sam en Jens het nog zo nodig vonden om rond 5 uur nog te gaan zwemmen en nachtje door te doen. Eens wakker geworden gegeten en dergelijke en naar huis gegaan met stift op mijn gezicht.

Veerse meer

Begin augustus werd er door de familie voorgesteld om naar het Veerse meer te gaan.

De hittegolf was juist over. Dus men zei dat er niets van zwemmen ging komen, wegens het koude water.

Het veerse meer is gelegen in de provincie Zeeland. Men heeft er een kunstmatig strand aangelegd. Daar heeft men dan een stuk van het meer afgebakend voor zwemmogelijkheden.

De dag begon met lichte regen, toen we onderweg waren naar de Veerse meer. Dus dachten we allen dat er geen zwemmen meer van in huis zal komen. Eens aangekomen na ongeveer een uurtje rijden, is de lucht opgeklaard en halen we toch nog zo een 27 °C. Eens uitgepakt, begonnen ik en mijn 2 neven wat voetbal te spelen. Maar na een uurtje verveelde dat ook. Dus maakte we een poging in het water. Het water was namelijk warmer dan verwacht.

Na nog wat uurtjes ronddobberen en voetballen, werd het etenstijd. Dus gingen we bij een restaurant vlakbij het kunststrand eten. Dit sloeg wat tegen. Na een lange tijd wachten kregen we allemaal ons eten. Ik had spare-ribe met frieten besteld, zoals meerdere gedaan hadden.
Maar het probleem was zo, voor alle mensen met spare-ribs met frieten hadden besteld. Kregen maar 1 klein kommetje frieten. Dit was zeer weinig en bij bestellen kosten geld. Dus dit sloeg wat tegen, maar toch een perfecte dag.